بیانیه ارژنگ داودی در رابطه با حکم اعدام یک زندانی سیاسی

بیانیه زندانی سیاسی ارژنگ داودی در رابطه با حکم اعدام علی صارمی
با یاد خدا
با درود به تمامی جانباختگان راه آزادی بشر
با سلام به تمامی انسانهای آزادیخواه ،دمکرات منش و نیک اندیش جهان و تجدید پیمان با تمامی جمهوریخواهان دمکرات و سکولار ایرانی.
به استحضار هم میهنان گرامی می رساند که از تاریخ 28 /10/83 تا 5/3/84 در بند آخر خطیهای زندان رجائی شهر با زنده یاد حجت زمانی جانباختۀ راه آزادی میهن هم بندی و هم اتاقی بودم.
در زمستان همان سال که دوران تبعید خود را در زندان مرکزی بندر عباس استان هرمزگان سپری می کردم مقارن با ایام عاشورا از خبر اعدام ناجوان مردانۀ این جوان 27 ساله شوکه شدم.
اینک در زمستان 88 و باز هم مقارن با ایام عاشورا خبردار شدم که برای جناب آقای علی صارمی 62 ساله یکی دیگر از هم بندیان در زندان رجائی شهر بند 4 سالن 10 از سوی شعبۀ 15 دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی حکم اعدام صادر شده است.
ضمن محکوم نمودن اینگونه احکام ظالمانه از سوی بی دادگاههای رژیم یادآور می شوم که در تمام کشورهای تحت حاکمیت استبداد مطلقه رنج سلول انفرادی ،حبس،شکنجه،تبعید و حتی اعدام هیچ تاثیری در ارادۀ سترگ مبارزان راه آزادی و دمکراسی نداشته، ندارد و نخواهد داشت.
صدور اینگونه احکام تنها حقانیت آزادیخواهان را هر چه غم انگیزتر به اثبات رسانده و در کشور ما ایران نیز فقط رژیم مطلقۀ ولایت فقیه را پیش از پیش رسوا می نماید.
با این حال با توجه به شرایط کنونی کشور که رژیم حاکم با بحرانهای متعدد سیاسی ،اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی دست به گریبان بوده و با عدم مشروعیت داخلی و بین المللی مواجه است بیم آن می رود که منطق ددمنشانۀ النصرو بل رعب همچون دهۀ سیاه 60 که با اعدام های پراکنده آغاز و به کشتار دست جمعی زندانیان سیاسی در تابستان 67 منتهی گردید دوباره در دستور کار خاص آخوندهای قدرت زده و عمال آنها قرار گرفته و پروژه کشتار زندانیان سیاسی، مبارزان اجتماعی،فعالان فرهنگی بویژه جوانان و دانشجویان در داخل و خارج از زندان کلید خورده باشد.
لذا از زندان رجائی شهر دستان امیدوار خود را بسوی کلیۀ انسانهای آزادیخواه و دمکرات سراسر جهان و سازمانهای بین المللی حقوق بشر دراز نموده و بویژه از دبیر کل محترم سازمان ملل انتظار می رود که در این موقعیت خطیر به فکر چاره ای قبل از وقوع فاجعه ای دیگر در ایران باشد.
آن که با رساترین حنجره
از گلها دفاع می کند
بزرگتر از آن است
که در گودنای خونین درفش و داغ
با مردن بمیرد
ارژنگ داود ،معلم ،شاعر ،نویسنده، زندانی سیاسی
زندان رجائی شهر