طناب دار بر گلوی کردستان؛ گزارشی از وضعیت زندانیان سیاسی کُرد محکوم به اعدام

خبرگزاری هرانا - محاربه، عضویت و همکاری با احزاب معاند و گروه‌های مخالف جمهوری اسلامی؛ اتهاماتی مشابه در پرونده‌ی ۱۵ زندانی محکوم به اعدام در کردستان است. پس از گذشت سه هفته از اعدام چهار شهروند کرد به اتهام محاربه نگرانی‌ها نسبت به اجرای احکام زندانیان سیاسی کرد محکوم به اعدام همچنان ادامه دارد و این سوال را مطرح می‌کند که آیا موج دیگری از اعدام‌های سیاسی در پیش است؟

اعدام‌های سیاسی در کردستان، تنها به تاریخ سیاسی ایران معاصر و استقرار حکومت جمهوری اسلامی محدود نمی‌شود اما بیشترین تعداد اعدام‌ها در این دوره بوده است، نخستین اعدام‌های کردستان در این دوران باز می‌گردد به ۵ شهریور ۱۳۵۸. پس از آن و تنها تا سال ۱۳۷۰، ۸۳۲ نفر در کردستان تیرباران شدند.

امروز پس از گذشت ۳۰ سال از اسقرار حکومت جمهوری اسلامی در ایران، سیاست دولت مردان در کردستان همچنان اعدام است. در ۱۹ اردیبهشت پنج شهروند ایرانی که چهارنفرشان کرد بودند در زندان اوین به دار آویخته شدند.

علاوه بر اتهامات، روند نامشخص دادرسی این پرونده‌ها از جمله اشتراک‌های پرونده‌های زندانیان سیاسی محکوم به اعدام است.

به گزارش کمیته گزارشگران حقوق بشر اسامی فعالان کرد محکوم به اعدام به شرح زیر است:

حبیب‌الله لطیفی دانشجوی رشته مهندسی صنایع، اول آبان ۸۶ در سنندج بازداشت شد. در ۱۰ تیرماه ۱۳۸۷ طی دادگاهی چند دقیقه ای، در شعبه‌ی اول دادگاه انقلاب اسلامی سنندج از سوی قاضی حسن بابایی به جرم اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام به اعدام محکوم شد و در پی اعتراض وی به این حکم در تاریخ ۱۰بهمن ماه ۸۷ در دادگاه تجدید نظر مجددا به اعدام محکوم شد. اتهام وی ارتباط با حزب حیات آزاد کردستان - پژاک - اعلام شده است. چندی پیش، برخی منابع خبری، اعلام کردند که حکم اعدام این زندانی سیاسی، برای تاریخ ۱۷ خرداد به دادگستری سنندج ابلاغ شده است.

زینب جلالیان متولد سال ۱۳۶۱ در ماکو، که در سال ۱۳۸۸ به اتهام همکاری با حزب پژاک به اعدام محکوم شد. حکم اعدام او در آذرماه ۸۸ به اتهام محاربه از طریق عضویت در گروه پژاک صادر شده و در دیوان عالی کشور تأیید گردید. در ۱۵ اسفند ۱۳۸۸ وکیل زینب جلالیان، خیلیل بهرامیان اعلام کرد موکلش ناپدید شده است. پس از گذشت یک ماه از ناپدید شدن زینب جلالیان، مشخص شد جلالیان به زندان اوین منتقل شده است.

حبیب‌الله گلپری‌پور، اهل سنندج به اتهام محاربه از طریق فعالیت تبلیغی و عضویت در یک حزب مخالف نظام به استناد ماده‌ی ۱۸۶ و ۱۹۰ قانون مجازات اسلامی از سوی دادگاه انقلاب شهر مهاباد به اعدام محکوم شده است. منابع مختلف خبری تایید کرده‌اند که وی، از روز ۲۲ اردیبهشت در اعتصاب غذای نامحدود به سر می‌برد.

رشید آخکندی در اردیبهشت ماه ۱۳۸۷ در اصفهان دستگیر شد. پس از یک سال در ۲۱ فروردین ۱۳۸۸ به اتهام محاربه از سوی دادگاه انقلاب سنندج حکم اعدام گرفت.

شیرکوه معارفی ۳۰ ساله، اهل بانه در نهم مهرماه سال ۱۳۸۷ دستگیر شد و از سوی شعبه اول دادگاه انقلاب سقز متهم به محاربه و به اعدام محکوم شد. شعبه ۴ تجدید نظر استان حکم را عیناً تایید و در مهر ۸۸ نیز دیوان عالی کشور حکم را تایید کرده است.

مصطفی سلیمی، اهل روستای ئیلوو منطقه تیلکو از توابع شهرستان سقز، که در سال ۱۳۸۰ به عضویت یکی از احزاب اپوزیسیون کرد درآمد، سه سال به همکاری با حزب مورد اشاره پرداخت. پس از آن، در سال ۸۲ از حزب مطبوعش جدا شد. سلیمی در نهاوند واقع در استان لرستان دستگیر شد. سلیمی به اتهام محاربه و با حکم قطعی اعدام در زندان مرکزی سقز است.

رستم ارکیا اهل ماکو، در سال ۱۳۸۶ بازداشت و به اتهام عضویت در پژاک به اعدام محکوم شد.

حسین خضری متولد سال ۱۳۶۱، در آبان ماه ۱۳۸۷ به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق همکاری با حزب حیات آزاد کردستان - پژاک - از سوی دادگاه انقلاب ارومیه در شهریور ۸۸ به اعدام محکوم شد.

انور رستمی در دی ماه ۸۷ در شهر کرمانشاه بازداشت و به اتهام عضویت در یک حزب کردستانی، محارب شناخته شد و محکوم به اعدام گردید.

سید جمال محمدی، در سال ۸۷ بازداشت و به اتهام محاربه از طریق همکاری با حزب حیات آزاد کردستان - پژاک - به اعدام محکوم شد.

سید سامی حسینی اهل شهرستان سلماس که در سال ۸۷ همزمان با دستگیری دیگر فعال سیاسی کرد سید جمال محمدی بازداشت و به اتهام محاربه از طریق همکاری با حزب حیات آزاد کردستان - پژاک - به اعدام محکوم شد.

ایرج محمدی سی ساله اهل شهر میانداوب، که به تیرباران محکوم شد.

محمد امین آگوشی ۵۰ ساله، معلم بازنشسته در سال ۱۳۸۶ دستگیر و به تیرباران محکوم شد

احمد پولادخانی ۴۰ ساله اهل پیرانشهر در سال ۱۳۸۶ دستگیر شد و در ۱۲ آذر ۸۸ در دادگاه نظامی شهر ارومیه، به اتهام جاسوسی و عضویت و همکاری در حزب حیات کردستان - پژاک - به تیرباران محکوم شد.

عزیز محمدزاده ۲۶ ساله اهل بانه، به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و محاربه در دادگاه شهر سقز به اعدام محکوم شد. در تاریخ ۲۱ مهر ۱۳۸۸ در بانه دستگیر و پس از مدتی به زندان مرکزی سقز منتقل شد.