اعدام ها را در ایران متوقف کنید

وبلاگ نویسان علیه اعدام موج جدید اعدام ها پس از انتخابات را محکوم میکند و جامعه جهانی را به اقدام برای نجات جان زندانیان در ایران فرامیخواند.

پیش شرط هر مذاکره ای با دولت جمهوری اسلامی ایران باید آزادی زندانیان سیاسی و لغو همه احکام اعدام باشد

شمارش اعدام ها

پنجمین گزارش "سازمان حقوق بشر ایران" با ذکر دستکم ۵۸۰ مورد اعدام در سال ۲۰۱۲ منتشر شد. طبق این گزارش، ۶۰ درصد اعدام‌ها در ملاءعام انجام شده‌اند و در بیش از ۱۵ زندان ایران اعدام‌های اعلام نشده و مخفی صورت گرفته‌اند.

بیش از سه هزار افغان که در ایران منتظر اعدام هستند

ارسال شده توسط ,وبلاگ نویسان علیه اعدام | ۱۹:۳۳ | 2 نظرات »



پیشنهاد تدوین فراخوان فوری برای نجات جان

بیش از سه هزار افغان که در ایران منتظر اعدام هستند

وبلاگ نویسان ایران و افغانستان
انسان های آزاده سر تاسر جهان
خبر نگاران و روز نامه نگاران
مجامع حقوق بشری و نیرو های چپ

خبر باور نکردنی است ، جان ۳۰۰۰ انسان در ایران در خطر است . در ایران ۵۶۳۰ نفر افغان محبوس اند و از میان آنها بیشتر از ۳۰۰۰ نفر بر اساس فیصله نهایی (حکم قطعی) محکوم به اعدام هستند. من به عنوان یک وبلاگ نویس از سایر همکاران وبلاگ نویس ایران و افغانستان تقاضا میکنم در ایجاد یک کمپین دفاع از جان این ۳۰۰۰ انسان و سایر کسانی که در خطر اعدام در ایران قرار دارند ، اقدام فوری صورت دهیم.
کاربران و هم کاران بالاترین ، لطفآ خبر را بیشتر منعکس کنیم و برای آن لینک داغ ایجاد کنیم.
وبلاگ نویسان علیه اعدام ، پیشنهاد میکنم ، لطفآ فراخوان سومی تهیه کنید و در این رابطه امضا حمایتی جمع کنیم و از حمایت کننده گان بخواهیم که در این زمینه به اشکال مختلف فعال شوند.
لطفآ به هر شکل ممکن در این زمینه تلاش کنیم و پیشنهاد ارائه بدهید.

با سپاس

مجید جعفری هرستانی

-----------------------

'بیش از سه هزار افغان در ایران منتظر اعدام هستند"

این نخستین بار است که این تعداد زندانیان افغان در ایران محکوم به اعلام می شوند هیاتی از مجلس نمایندگان افغانستان که اخیراً سفری به ایران داشته، گزارش داده است که بیش از ۳۰۰۰ افغان در این کشور منتظر اعدام هستند. این هیات اخیراً برای بررسی وضعیت مهاجران افغان به ایران رفته بود. امان الله پیمان، نائب رئیس مجلس، عبدالستار خواصی، منشی (دبیر) و تاج محمد مجاهد، رئیس کمیسیون مبارزه با مواد مخدر مجلس شامل این هیأت بودند. آقای مجاهد در گزارشی که به مجلس ارائه کرد، گفت: "آنان (مقامات دادستانی کل ایران) این ارقام را ارائه کردند که در ایران ۵۶۳۰ نفر افغان محبوس اند و از میان آنها بیشتر از ۳۰۰۰ نفر بر اساس فیصله نهایی (حکم قطعی) محکوم به اعدام هستند." آقای مجاهد گفت بیشتر این افراد در ارتباط با قاچاق مواد مخدر بازداشت و محکوم به اعدام شده اند. رئیس کمیسیون مبارزه با مواد مخدر افغانستان افزود: "تعداد زیادی از این ها با شواهد و مدارک اعتراف کرده اند که افراد عادی و بیچاره هستند و تنها در راه انتقال مواد مخدر استخدام شده بودند." آقای مجاهد گفت آنان شامل مردان جوان و افراد مسن و فقیری هستند که برای رفع نیازمندی زندگی عادی خود دست به این کار زده بوده اند. ایران از راه های عمده قاچاق مواد مخدر به کشورهای خاورمیانه و اروپا است. بخشی از مواد مخدری که از طریق ایران قاچاق می شود، در خود این کشور مصرف می شود. یونس قانونی، رئیس مجلس افغانستان در نشست علنی مجلس که حبیب الله غالب، وزیر عدلیه/دادگستری و خلیل فراهی معاون وزارت خارجه این کشور هم حضور داشتند موضوع بازگرداندن این زندانیان به کشور را مطرح کرد. آقای قانونی گفت: "وزارت عدلیه ما به هر قیمتی که هست، آمادگی بگیرد، بودجه پیشنهاد کند، در صورتی که این محبوسین منتقل شوند، از آنها حفاظت صورت گیرد." اما حبیب الله غالب، وزیر عدلیه گفت که وزارت تحت امر او برای نگهداری از این تعداد زندانیان پول، امکانات و جای کافی ندارد. مسئولیت نگهداری زندانیان در افغانستان به عهده وزارت عدلیه است. آقای غالب همچنین افزود که در مورد زندانیانی که محکوم به اعدام شده اند، هنوز هیچ گونه موافقتنامه ای میان افغانستان و ایران به امضا نرسیده است. ایران از جمله کشورهایی است که اجرای حکم اعدام در آن معمول است. هر چند اجلاس امروز مجلس به نتیجه مشخصی نرسید، اما مجلس تصمیم بر این قرار گرفت که مقامات وزارت های خارجه، عدلیه، داخله/کشور و دادستانی کل افغانستان این موضوع را بیشتر بررسی کنند. از آغاز تهاجم شوروی سابق به افغانستان در سال ۱۳۵۸ خورشیدی، حدود سه میلیون افغان به ایران مهاجر شدند و در حال حاضر هم حدود دو میلیون مهاجر افغان در این کشور حضور دارند. دولت خواستار بازگشت این مهاجران به کشور خود است، اما در مواردی برخورد دولت ایران با این مهاجران باعث ناخشنودی مقامات افغان شده است.

بی بی سی

شنبه ١٣ مارس ٢٠١٠ - ٢٢ اسفند ١٣٨٨

2 نظرات

  1. ناشناس // ۲۸ فروردین ۱۳۸۹ ساعت ۲۰:۴۲  

    من بیش از بیست سال است که خارج از ایران زندگی میکنم و بیشتر از 70 درصد آن را در کانادا از مرگ و اعدام هم تنفر دارم ولی باور کنید در بعضی موارد تصور اعدام در حضور اولیای دم تنها راه آسوده خوابیدن آنهاست.
    برای من خیلی دیر شده چون خلخالی کسی که برادر مرا به جوخه مرگ سپرد به مرگ طبیعی مرد ولی اگر در دادگاه محاکمه شده بود و اعدام میشد شاید روح مادر دق کرده من آرام میگرفت ، هر چند که تحمل تماشای آنرا نداشتم.
    آیا یک ایرانی میتواند از اعدام شدن صدام ناراحت شده باشد؟
    باید بربریت را ازبین برد شاید لغو اعدام شروعی باشد ولی آنوقت بسیاری از حیوانات انسان نما بسیار راحت تر آدم میکشند چون ترسی از اعدام هم ندارند، باید قاضی خودرای را از این داستان جدا کرد

  2. ناشناس // ۳۰ فروردین ۱۳۸۹ ساعت ۲۰:۳۰  

    الحق شاملو زیبا گفت :
    زمان سلطان محمود می کشتند که شيعه است، زمان شاه سليمان می کشتند که سنی است، زمان ناصرالدين شاه می کشتند که بابی است، زمان محمدعلی شاه می کشتند که مشروطه طلب است، زمان رضاخان می کشتند که مخالف سلطنت مشروطه است، زمان کره اش می کشتند که خرابکار است، امروز تو دهنش می زنند که منافق است و فردا وارونه بر خرش می نشانند و شمع آجينش می کنند که لامذهب است. اگر اسم و اتهامش را در نظر نگيريم چيزی عوض نمی شود: تو آلمان هيتلری می کشند که طرفدار يهودی هاست، حالا تو اسراييل می کشند که طرفدار فلسطينی هاست، عربها می کشند که جاسوس صهيونيست هاست، صهيو نيست ها می کشند که فاشيست است، فاشيست ها می کشند که کمونيست است، کمونيست ها می کشند که آنارشيست است. روسها می کشند که پدر سوخته از چين طرفداری می کند، چينی ها می کشند که حرامزاده سنگ روسيه را به سينه می زند، و می کشند و می کشند و می کشند ... و چه قصاب خانه ايست اين دنيای بشريت!
    ... و بايد بگويم که متاسفانه درست در چنين شرايطی است که روشنفکر می بايد به پا خيزد و حضور خود را اعلام کند و ناگزير در چنين شرايطی، روشنفکری که بخواهد به رسالت وجدانی خود عمل کند بايد ابتدا پيه شهادت را به تن خود بمالد .

ارسال یک نظر