علی آقا رفت و ما هرگز پشیمانی را در چهره‌اش ندیدیم

خبر همچون دشنه‌ای بر قلب ما نشست که داغش نویدی شد برای رویش قطعی هزاران جوانه. علی آقا رفت، با امیدش به آینده‌ای روشن، با شجاعت مثال زدنی‌اش ، علی آقا رفت و ما هرگز نیافتیم که چگونه می‌توان به دیگران دلداری داد وقتی که خود حکم اعدام گرفته باشی. علی آقا رفت و ما هرگز پشیمانی را در چهره‌اش ندیدیم. حرفهایش بی ریا بود و بی خیالی به حکم اعدامش را در چهره‌اش می‌دیدی و امٌا دلنگرانی‌ و دلواپسی نسبت به وضعیت سایرین، لحظه‌های فراقتش را پر می‌کرد

هر زندانی که ساعتی علی آقا را دیده باشد سینه‌ی گشاده‌ی او را به یاد می‌آورد. او حتی به هنگام شهادت نیز داغ سرزندگی‌اش را بر سینه‌ی جانیان نهاد. ما هم همچون علی آقا به آینده‌ای روشن ایمان داریم و ضمن محکوم کردن حکم اعدام علی صارمی نسبت به اعدام و شکنجه سایر زندانیان سیاسی هشدار می‌دهیم

جمعی از زندانیان شکنجه‌گاه بند 1 زندان گوهر دشت کرج

نهم دی 89